Adam tepesi bulutlara değen dağdaki bir uçurumun kenarında tek başına dolaşırken ayağı kaymış, paldır küldür yuvarlanmış, tam aşağıya düşerken bir çalıya tutunabilmiş ve can havliyle bağırmaya başlamış,
-Kimse yokmuuuuuu?
Kimse yokmuuuuuuuu?
Tam o anda gök yüzünden babacan bir ses,
-Evlat demiş şimdi ellerini bırak bana sığın göreceksin ne kadar güzel uçarak aşağıya inecek aşağıda sonsuz huzur ve mutluluğa kavuşacaksın.
Adam şaşkın bağırmaya devam etmiş, -Başka kimse yokmuuuuuuuuu?'