Genelev işleten bir italyan, Milano'da sahibi bulunduğu genelevde oldukça iddiali bir işletmecilik örneği yapmak istemiş. Bütün kadınları toplamış ve demiş ki, bu evde müşterilerimizin bütün isteklerine "evet" demek zorundayız. "Aksi taktirde rekabet şanşımız yoktur" demiş.
Bu durumu zor da olsa içine sindirmek zorunda bulunan zavallı kadınlar "peki" deyip işlerinin başına geçmişler.
Evin sahibi işadami da girişteki panoya yazmış: bu evdeki kadınlarımıza 'hayır' dedirtemezsiniz. Bütün istekleriniz yerine gelecektir. Aksini ispatlayana en iyi restoranda yemek ve 1 milyon dolar para teklif ediyoruz"
Bunu duyan müşteriler akın eder. Her türlü teklifle karşılaşan kadınlar seve seve (SS) bütün talepleri karşılarlar.
İngilizi gelir eline, Almanı gelir kulaklarina, Amerikalısı gelir tersine derken her türlü teklifi karşılar zavallı kadınlar.
Ne var ki Temel uzakta değildir. Milano'ya gelir de geneleve gitmeden dönülür mü? Temel esasen kapıdaki yazıdan hiç bir sey anlamadan içeri dalar. Ancak işe başlamadan önce temel kadına bir şeyler fısıldar. Kadın sert bir şekilde "HAYIR" der. Bunu duyan temel boynunu büker ve "PEKİ" der.
Tabii ki para ödülü kendisini pek memnun etmiştir. Ancak genelev patronu ile akşam yemeğe gidince adam sorar:
"Temel, sen bu kadına ne dedin de sana Hayır dedi? Temel valla abi ben birşey demedim. Ben sadece işin başında kadına sordum "Türk parasıyla ödeyebilir miyim" diye o da "Hayır" dedi.